مطالعه تغییرات آنزیم‌‌های آنتی‌‌اکسیدانی و سطح پراکسیداسیون لیپیدی ماهی کپور معمولی در مواجهه با نانوذرات نقره سنتز شده از جلبک سارگاسوم

با توسعه سریع در صنعت نانوفناوری، درک امنیت نانوذرات سنتزشده و فاکتورهای مرتبط با خطرات آن‌‌ها ضروری است. یک حوزه مدیریتی در ارزیابی خطرات احتمالی نانوذرات بر محیط زیست آبزیان، بررسی اثرات آن بر سلامت آبزیان است. در مطالعه حاضر فعالیت آنزیم‌‌های آنتی‌‌اکسیدانی و سطح پراکسیداسیون لیپیدی ماهی کپور معمولی طی مواجهه با نانوذرات نقره سنتز شده از جلبک سارگاسوم Sargassum angustifolium بررسی شد. بدین منظور پس از تعیین غلظت LC50 نانوذرات نقره در مدت 96 ساعت، ماهیان در 4 تیمار شامل 3 تیمار آزمایشی (1 درصد، 10 درصد و 50 درصد میزان LC50) و یک تیمار شاهد به مدت 14 روز مواجهه مورد آزمایش قرار گرفتند. نمونه‌‌برداری از ماهیان در فواصل زمانی 1، 3، 7 و 14 روز پس از آغاز آزمایش بود. در هر بار نمونه‌‌برداری بعد از جداسازی و هموژنه کردن بافت کبد، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز، و همچنین غلظت گلوتاتیون، ظرفیت آنتی‌‌اکسیدانی کل و مالون دی‌‌آلدئید توسط روش‌‌های بیوشیمیایی تعیین شد. نتایج نشان داد که فعالیت کاتالاز در بالاترین غلظت نانوذرات نقره به‌‌طور چشم‌گیری کاهش یافت، اما فعالیت گلوتاتیون و سوپراکسید دیسموتاز افزایش داشت. بین میانگین میزان ظرفیت آنتی‌‌اکسیدانی کل در تیمارهای مختلف با تیمار شاهد و همچنین در روزهای مختلف نمونه‌برداری در هر تیمار، از نظر آماری اختلاف معنی‌‌داری مشاهده نشد(05/0 < p). میزان مالون دی‌‌آلدئید در بافت کبد فقط در تیمار LC50 10 درصد با تیمار شاهد افزایش معنی‌‌داری نشان داد (05/0 > p). نتایج نشان داد که قرارگیری کپور معمولی در معرض LC50 10 درصد نانوذرات نقره اثرات شدیدتری نسبت به سایر غلظت‌‌ها بر آنزیم‌‌های آنتی‌‌اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی بافت کبد داشته و سبب بروز استرس اکسیداتیو شده است.